دوســــت !
هغــه
دوســــت
دی چــه په سختې کی د
ســـړې په کــارشي!
هــغه
ورور
دی چـه په یــو فکر دننه اودبـاندی په یــوه رنګ دیـوه هدف پــه خــوا
روانشي !
نوپه
دی
حساب که زما سره د دی لانـدی مطلب دپاره څوک ملګری شي هغه
زه خپل دوست ګڼـــم او ریښتني ورور به مــې وی .
زمــا
مطلب
یوازی دا نــدی چه زه به خـاص د
ځـان دپــاره د ژونــد ټــــول مشکلات
لـــرم کـــوم .
نـــه
!
زه د ژونـــد مشکلات د دی دپـــاره لری کـول غــــواړم چــه دخلکـــو
د آرامـې او رفاهیت لا څــه ، چــه د دایمـي سعا دت ټــول وسایـــل برابرشي او د قـــوم دغــه پاتې
قــافله خپل مقصــد منــزل ته ورســیږي .
هغـــه
زه
غــواړم چـه په یــو آرام ،
مسعــود ، مطمـین او ښه متمدن ملک او وطـــن کي خـــپل ژو نـد ګــډ د
خلـکو د خـوښې او بـا دوامه افتـــخار سره تــر سره کړی .
دوکتور محمد سعید «
سعید
افغانی »
د ۱۳۵۵ هجری
شمسی کال ــ کابل |