د امرالدین « سرحد » لیکنه
د نشر نیټه : ۲۷ـ ۹ ـ ۲۰۱۱ میلادی
ای شهیده !
ما راوړي نن ګلان له لرې کلي په پاک نیت مې ستا په کبر غوړولي زه چې گورم دی کبرو ته هرې خواته رنگا رنگ جنډ ی هرچادي ځړولي ستا دکبر په زیږو خاورو د پاسه ښکلي ښکلي سره ګلان دي راشنه شوي
ای شهیده !
نورڅه نه لرم بیان کړم دوطن د درد کیسې دي جنگ وهلي گران وطن ته جوړې تورې دسیسی دي تاچې مخکې و ویلي گوري وار مو خطا نشي که واک واخیست ټوپکدارو بیا نو مرگ او ادیرې دي درته وایم خپل احوال زه د وطن جامې زړی دي تڼۍ نلري گریوان کې ډیری یخې لاس و پښې دی دغربت پښې لوڅې پوڅې له تڼاکو هسې سری دي له دی چاودو چاودو پوندو سری وینې تری خورې دي د رانجو په ځای چوخړنې دواړه سترگی یې نیولي هره ورځ په ژړا پروت دی ر ڼې اوښکې تکی سرې دي په بدن کې یې پیدا شوې څوغونداري سری دانی دي د رنځور وضع ترخه ده اوازې خورې وری دي ډلی ډ لی طبیبان دي لټوي علاج رنځور ته هر طبیب ته که په ځیر شئ د دی رنځ هلته کیسې دي اوس په دی متیقین شول اوس لیکلی یئ نسخی دي په ملی مصالحه کی د دی رنځ درمل پکی دي